استاذنا

فرمانده

* قصه:

تازه رسیده بودم به قرارگاه. همانطور که داشتم می رفتم صحنه ای عجیب دیدم.

در آن هوای گرم و در آن موقع از ظهر که تمامی نیروها از شدت گرما داخل سنگر بودند، حاج احمد کنار تانکر آب نشسته بود و با عشق، ظرف های نهار بچه های قرارگاه را می شست. گفتم شاید حاج احمد نباشد؛ اما وقتی جلوتر رفتم دیدم خود اوست.
آدمی مثل حاج احمد با آن همه برو بیا، فرمانده تیپ27 محمد رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) و مسئول قرارگاه تاکتیکی، بیاید و کنار تانکر آب، بشقاب های نیروهایش را بشوید!؟

فوری دوربینم را آماده کردم و خیلی سریع، قبل از اینکه متوجه شود، از او در آن حالت عکس گرفتم.

* درس قصه:

امروز اگر حقایق ظریفی از خصوصیات نسل جوانانِ انقلاب کرده این سرزمین به نسل جوان ارائه شود، به سختی آن را باور خواهد کرد و دلیل اصلی اش همان است که معادل چنین خصوصیاتی را شخصا در کسی مشاهده نکرده و یا کمتر دیده است و این، نه به عوض شدن زمانه، که به حاکمیت نفس اماره بر انسان ها بر می گردد و این خطر، زمان و مکان نمی شناسد. 

* داستان قصه:

عکس نه چندان واضحی که می بینید، مردی را در حال شستن ظرف نشان می دهد. عکاس این تصویر گفته است این عکس را با احتیاط و با دوربین 110 ( که دیگر این روزها در سمساری هم پیدا نمی شود. از این فیلم کوچک ها) گرفته ام. سعی کردم فاصله ام را با حاجی حفظ کنم که متوجه ام نشود و حسش به هم نخورد برای همین صورت حاجی زیاد واضح نیفتاد.

این شخص حاج احمد متوسلیان است.

بنا بر قولِ عکاس، این عکس در حول و حوش عملیات فتح المبین گرفته شده است. بنابراین، در زمان ثبت آن، حاج احمد متوسلیان فرماندهی لشکر 27 محمد رسول الله (صلوات الله علیه وآله وسلم) یعنی بزرگ ترین یگان رزمی سپاه در کشور را بر عهده داشته است. همچنین مسئولیت یکی از سه قرار گاه اصلی سپاه در جبهه جنوب نیز به ایشان محول شده بود. با این وصف ایشان، در زمان شستن این ظرف ها، یکی از 10 نفر اول جبهه های جنگ بوده اند.

* روحمان با یادش شاد.