استاذنا

کلید خوردن یک پروژه­ی یهودی

توهین به حضرت امام هادی(علیه السلام) در آستانه­ی سالروز شهادت حضرت

ماه رجب ماه نزول عطایای الهی

روز چهارشنبه است و آغاز ماه رجب الأصب. دو سه نکته­ی بسیار کوتاه را عرض کنم.

اصلا این که خداوند متعال به انسان عمر بدهد تا انسان سه ماه رجب، شعبان و رمضان را درک کند خودش یک توفیق بزرگ و یک امتیاز ویژه است.

در رابطه با نام­گذاری ماه رجب به رجب الأصب روایات معتبر داریم که پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند: «لأنّ الرحمة تَصُبُّ على أمتي فيه صبّا»[1] در این ماه فیوضات الهیّه بر سر امت می­ریزد. ماه رجب ماه «نُزُلاً من غفورٍ رحیم»[2] است. «نُزُل» اصطلاحی است در عرب که وقتی یک شخصیّت محبوب و عزیز به جایی وارد می­شود مردم آن چه که نزد آنان ارزشمند است را نثار او می­کنند و روی سرش می­ریزند. این را عرب­ها می­گویند «نُزُل». آن وقت در روایات آمده است که ذات مقدّس حقّ وقتی ماه رجب می­شود آن قدر انسان را محترم حساب می­کند که هر آن چه از عطایای ویژه دستش هست همه­ی آن­ها را روی سر انسان می­خواهد بریزد. این موقعیّت ویژه است.

دوستان، نکند خدای نکرده امروزمان با گذشته­مان فرقی نکند. اصلا احساس نکنیم ماه رجب آمده، کم کم ماه شعبان می­آید، کم کم ماه رمضان می­آید، چه ضمانتی به ما داده­اند که سال آینده باشیم؟

به من زنگ زد، خوش­حال، که فلانی یک بحث مهمّی است می­خواهم با شما در رابطه با آن صحبت کنم. گفتم: الآن که ایّام درسی است و نمی­شود. گفت: پس من سه روز برای ایام فاطمیه می­خواهم بروم تبلیغ. بعد از آن برمی­گردم می­آیم پیش شما. فردایش زنگ زدند خانه­ی ما که فلانی بیمارستان است و نصف قلبش این جور شده و تمام شد.

الآن یک عنایت به ما شده، این روزها را درک کرده­ایم. قدر بدانیم و با این نگاه نگاه کنیم که با کدام تضمین؟ آن وقت برای خودمان چکار کردیم؟ این یک نکته که مهم است واقعا.

لیلةُ الرغائب را هم در پیش داریم. آن­هایی که چشم و گوش­شان باز است می­دانند چه خبر است. استعداد و آمادگی برای فیوضات این ماه رجبُ الأصب پیدا کنیم تا إن­شاءالله ما هم بی­نصیب نمانیم.

از طرفی ماه رجب ماه اهل­بیت عصمت و طهارت(علیهم الصلاة والسلام) است. امروز میلاد امام محمد باقر(علیه الصلاة والسلام)، جمعه شهادت آقا امام هادی(علیه الصلاة والسلام) را در پیش داریم، میلاد حضرت امیر(علیه الصلاة والسلام)، مبعث حضرت رسول اکرم(صل الله علیه وآله وسلم). بالاخره در این زمینه هم باید خیلی فراوان توجّه داشته باشیم که این ماه ماه اهل­بیت است.

آغاز یک پروژه­ی یهودی

به مناسبت این که شهادت آقا امام هادی(علیه الصلاة والسلام) هم در پیش هست من این حادثه­ی بسیار سخت و تلخ اخیر، توهین به امام مظلوم ما شیعیان امام هادی (علیه الصلاة والسلام)، که واقعا وقتی من شنیدم یک ایرانی که در یک کشور شیعی هم به دنیا آمده است یک پروژه­ای را کلید زده است که دشمن طراحی کرده، که به اعتقاد من یک پروژه است. وقتی شنیدم واقعا عجیب بود برایم، یک حال عجیبی از جهات مختلف که حالا آن­ها را نمی­خواهم عرض کنم، فقط این نکته را می­خواهم عرض کنم که به نظر من این یک پروژه­ی کلید خورده است.

شما در یک برهه­ای از زمان، حالا وقت نیست کاملا تحلیل کنم این نکته را، دیدید ارزش­های انقلاب اسلامی به همه­ی دنیا سرایت کرده بود. معنویت ملکوتی حضرت امام (قدّس الله روحه الزکیة) داشت دنیا را فتح می­کرد. شروع کردند از ابعاد مختلف پروژه­هایی را کلید زدن.

تقدّس شکنی از آموزه­هایی مقدّس

یکی از این پروژه­ها که معمولا پروژه­ی تلمودی یهودی است و یهود به طور مرتّب به این پروژه توصیه می­شود این است که هر وقت دیدید در غیر خودتان یک آموزه­هایی مقدّس شده است شما تقدّس شکنی کنید. با صبّابی با فحّاشی با لعّانی این تقدّس را پیش چشم عدّه­ای کم کم بشکنید، که این خودش بعداً آثار روانی زیادی خواهد داشت.

این پروژه را در بیست و اندی سال قبل با توهین سلمان رُشدی به شخصیّت نبی گرامی اسلام (صلّی الله علیه وآله وسلّم) سامان دهی کردند. حضرت امام با کیاست و درایت دقیقی این تهدید را به یک فرصت تبدیل کردند، یک فرصت بزرگ برای مسلمانان و برای مذهب. یعنی در آن قضیّه وضعیّتی به وجود آمد که عجیب به نفع اسلام و به نفع تشیّع تمام شد. و آن پروژه­های بعدی را هم که طراحی کرده بودند دیگر از بین رفت. نتوانستند ادامه بدهند.

عصر بالندگی تشیّع

امروز چرا می­آیند با مقدّسات شیعه، آن هم از امام مظلوم ما امام هادی(علیه الصلاة والسلام) این کار را شروع می­کنند؟ اوّلاً چون امروز روز بالندگی تشیّع است. در زمینه­های مختلف انقلاب اسلامی به بار نشسته است. آثار و ثمرات داخلی و خارجیش را امروز داریم بالعیان مشاهده می­کنیم. قسمتی از بیداری اسلامی که در جهان اسلام اتّفاق افتاده است مدیون این حرکت و مدیون این نگاه شیعی است.

یک وقت­هایی این جریان را عرض کرده­ام برایتان، یکی از دوستان کویتی ما تعریف می­کرد که آن عالمِ سنّی در جریان جنگ 33 روزه­ی لبنان کمک­هایی را برای کمک به حزب الله جمع کرده بود. آمد پیش ما و گفت شما می­خواهید بروید پیش سیّد حسن نصرالله این­ها را هم برایش ببرید. یک پیام هم برایش دارم. گفت پیامم این است که به سیّد حسن نصرالله بگویید که تو باعث عظمت اسلام شدی، تو خواری عرب­­ها را تبدیل به عزّت کردی. در آن جنگ 33 روزه وقتی مردم خانه­هایشان بمباران می­شد، خبرنگاران که از آن­ها سؤال می­کردند، از مسیحی، دُروزی، سنّی، شیعه، می­گفتند خانه­ات خراب شده. می­گفتند: «فداءً لحذاء سیّد حسن»، فدای کفش سیّد حسن نصرالله. این عالم سنّی به این دوست شیعه­ی ما گفته بود اگر رفتی آن­جا به سیّد حسن بگو کفشش را در بیاورد، کفشش را بیاور تا من در مسجدم آن کفشی که مردم می­گویند: «فداءً لحذاء سیّد حسن» را ببوسم.

گفتم: به سیّد حسن گفتی او چه گفت. گفت: وقتی به او گفتم قدری تأمّل کرد. گفت: سلام من را به این عالم سنّی برسان. بگو این پیروزی­ها نه از کفش من است، نه از عمامه­ی من است، نه از عبای من است، نه از لباس من است. کشوی میزش را کشید. یک جا نماز در آورد با مُهر امام حسین(علیه الصلاة والسلام). گفت: این تربت را به این عالم سنّی بده بگو ارتباط ما را با صاحب این تربت مطالعه کند رمز پیروزی ما را در می­آورد.

امروز روزی است که تشیّع در دنیا نُضج گرفته است. ایران وضعیّتش این جور است، عراق آن جور، بحرین این جور. بحرین در اوج مظلومیّت اوج صلابت تشیّع است. اگر تحلیل بشود اوج صلابت تشیّع در بحرین است. افغانستان نکات مثبت بسیار زیادی برای تشیّع در این ایّام داشته است که در جای خودش قابل تحلیل است. لبنان آن جور است، جنوب شرق آسیا این جور است.

دیروز بعد از ظهر من چند نفر میهمان داشتم از جنوب شرق آسیا هر کدام­شان وقتی صحبت می­کردند یکی­شان می­گفت: فلان دکتر بودایی یادت هست که صحبت می­کردیم و فلان، او چند شب قبل شیعه شده. آن یکی دیگر می­گفت: آن عالم سلفی­ای که آن جوری بود، چه قدر شاگرد داشت یادت هست؟ او آمده شیعه شده.

تشیّع امروز از جهات مختلف در دنیا بالندگی خاص خودش را دارد. چون این بالندگی را دارد یهود دوباره پروژه­ی خودش را کلید زده، و دقیق هم کلید زده. چه کار کرده؟ نیامده از حضرت امیر شروع کند، از امام حسین شروع کند، از یک جاهایی شروع کند که عواطف همه­ی مسلمان­ها را به همراه دارد. آمده از یک جایی شروع کرده که تحلیلش این است تشیّع در دفاع تنها می­ماند.

این پروژه و این توهین عجیب کلید خورده. اگر درست مقابله نشود ادامه پیدا خواهد کرد. مراجع بزرگ موضع گرفته­اند. فرهیختگان موضع گرفته­اند. درست هم هست، مطلوب هم هست.

حکم هم خیلی مشخّص است. باید با صراحت هم اعلام بشود که ساب النبی و الأئمّة علیهم صلوات الله یک حکم بیش­تر ندارد، آن هم قتل است. ولو بلغ ما بلغ. هر کس دستش برسد باید این کار را بکند. این جای تردیدی نیست.

ایجاد فرصت از تهدیدها

امّا دقّت کنید دوستان امروز باید از این تهدیدها یک فرصت بزرگ بسازیم.

آن­ها که اهل شعرند، اهل فرهنگند باید دست به قلم ببرند. امروز باید قصاید ناب، بلندترین چکامه­ها در دفاع از شخصیّت امام هادی (علیه الصلاة والسلام) گفته بشود که در تاریخ بماند.

ما در یک برهه­ای از تاریخ داریم که یک شاعر در قصیده­اش یک توهین کرد به صدیقه­ی طاهره. صدها قصیده به دنبال او در حمایت و دفاع از صدیقه­ی طاهره گفته شده که تا امروز در تاریخ مانده است.

دوستان طلبه­ای که در فضای مجازی کار می­کنند امروز فضای مجازی جولانگاه این آقایان شده است. غرب با همه­ی رذالت خودش سکه­ی حقوق بشرش را این جاها به رُخ می­کشد. این جا از جاهایی است که دوستانی که در فضای مجازی کار می­کنند باید وارد بشوند، رصد کنند، تبلیغات آن­ها را ببینند، خنثی کنند، تقابل کنند شیوه­های آن­ها را.

نکته­ی سوم این که طلبه­ای که خودش را شاگرد این مکتب می­داند باید در این ایّام این فضاسازی را داشته باشد نسبت به شخصیّت امام هادی، زندگانی امام هادی، تأثیر امام هادی در تفکّر انسانی و فضایل انسانی. این­ها برای مردم گفته بشود، منتقل بشود و از این تهدید یک فرصت بزرگ برای شیعه بسازیم که إن­شاءالله هم پیشگیری و هم امید و رجاء واثقم این است که اینچنین بشود. و إن­شاءالله عدو سبب خیر بشود و یک حرکتی در راه دفاع از مکتب اهل بیت و شخصیّت امام هادی (علیه الصلاة والسلام) باشد.

عذرخواهی می­کنم که وقت دوستان را گرفتم.

وصلّی الله علی محمّد وآله الطاهرین.[۳]