رسول اکرم (ص) / چهل حدیث

گزيده سخنان رسول اكرم صلى الله عليه و آله و سلم

 

1ـ فضيلت دانش طلبى

مـن سلك طريقا يطلب فيه علما سلك الله به طريقا الـى الجنه ... و فضل العالـم علـى العابـد كفضل القمـر علـى سـائر النجـوم ليله البـدر.(1)
هركه راهى رود كه در آن دانشـى جـويد , خداوند او را به راهى كه به سـوى بهشت است ببرد , و برترى عالـم بر عابـد ماننـد برتـرى ماه در شب چهارده بـر ديگـر ستارگان است.

2ـ دين يابى ايرانيان

لو كان الديـن عند الثريا لذهب به رجل من فارس ـ او قال ـ مـن ابناء فارس حتى يتناوله,(2)
اگـر دين به ستاره ثـريا رسـد , هـر آينه مـردى از سـرزمين پارس ـ يا ايـن كه فـرمـوده از فـرزنـدان فـارس ـ به آن دست خـواهنـد يـازيــد.

3ـ ايمان خواهى ايرانيان

اذا نزلت عليه (ص) سـوره الجمعه فلما قرا: و آخريـن منهم لما يلحقوا بـهم. (3) قال رجل مـن هولاء يا رسول الله ؟ فلم يراجعه النبى (ص) حتى سئله مره او مرتين او ثلاثا. قال و فينا سلمان الفارسـى قال فـوصع النبـى يده على سلمان ثـم قال: لـو كـان الايمـان عنـد الثـريـا لنـا له رجـال مـن هـولاء.(4)
وقتـى كه سـوره جمعه بر پيامبـر اكرم (ص) نازل گرديـد و آن حضرت آيه و آخريـن منهم لمايلحقـوا بهم را خـوانـد. مردى گفت: اى پيامبـر خـدا مراد ايـن آيه چه كسانـى است؟ رسـول خدا به او چيزى نگفت تا ايـن كه آن شخص يك بار ,دوبار , يا سه بار سوال كرد. راوى مى گـويد: سلمان فارسى در ميان ما بود كه پيامبراكرم(ص) دستـش را روى دوش او نهاد, سپـس فرمـود: اگر ايمان به ستاره ثريا برسد هر آينه مـردانـى از سـرزميـن ايـن مـرد به آن دست خـواهنـد يافت .

4ـ مشمولان شفاعت

اربعه اناالشفيع لهم يوم القيمه:
1ـ معين اهل بيتى .
2ـ والقـاضـى لهـم حـوائجهم عنـد مـا اضطــروا اليه.
3ـ والمحب لهم بقلبه و لسانه.
4ـ والدافع عنهم بيده .(5)

چهار دسته انـد كه مـن روز قيـام شفيع آنهاهستـم :

1ـ يارى دهنده اهل بيتم ,
2ـ بـرآورنـده حـاجـات اهل بيتـم به هنگـام اضطـرار و نـاچـارى ,
3ـ دوستدار اهل بيتم به قلب وزبان ,
4ـ و دفـاع كننـده از اهل بيتـم با دست و عمل .

5 ـ ملاك پذيرش اعمال

لايقبل قول الا بعمل و لايقبل قـول و لاعمل الا بنيه و لا يقبل قـول و لاعمل و لا نيه الا باصابه السنه .(6)
نزد خداوند سخنى پذيرفته نمى شود مگر آن كه همراه با عمل باشد , و سخـن و عملى پذيرفته نمـى شـود مگـر آن كه همراه با نيت خالص باشـد . و سخـن و عمل و نيتـى پذيـرفته نمـى شـود مگـر آن كه مطـابق سنت بـاشــد.

6ـ صفات بهشتى

الا اخبر كـم بمـن تحرم عليه النارغدا؟ قيل بلى يا رسـول الله . فقال : الهيـن القريب اللين السهل .(7)
آيا كسـى را كه فرداى قيامت, آتـش بر او حرام است به شما معرفى نكنـم؟ گفتند: آرى, اى پيامبر خدا. فرمـود: كسى كه متيـن , خونگرم , نرمخـو و آسانگير باشد.

7ـ نشانه هاى ستمكار

علامه الظالم اربعه:يظلم من فوقه بالمعصيه ويملك مـن دونه بالغلبه و يبغض الحق و يظهر الظلم .(8)

نشانه ظالم چهار چيز است:

1ـ با نافرمانى به مافوقش ستم مى كند,
2ـ به زيـر دستـش بـا غلبه فـرمـانـروايـى مـى كنـد,
3ـ حق را دشمـن مـى دارد,
4ـ و ستـم را آشكـار مـى كنـد.

8 ـ شعبه هاى علوم دين

انمـا العلـم ثلاثه: آيه محكمه او فريضه عادله او سنه قـائمه و مـا خلاهــن فهو فضل.(9)
همـانـا علـم ديـن سه چيز است, وغيــر از اينها فضل است:
1ـ آيه محكمه (كه منظور آز آن علـم واصـول عقـــائد است),
2ـ فـريضه عادله ( كه منظور از آن علـم اخلاق است ),
3ـ و سنت قـائمه ( كه منظور از آن علـم احكـام شــريعت است).

9ـ فتواى نااهل

مـن افتـى النـاس بغيـر علـم ... فقـد هلك و اهلك .(10)
كسـى كه بدون صلاحيت علمى براى مردم فتـوا دهد, خـود را هلاك ساخته و ديگران را نيز به هلاكت انداخته است .

10ـ روزه واقعى

الصـائم فـى عبـاده و ان كـان فـى فـراشه مـا لـم يغتب مسلمــا.(11)
روزه دار ـ مادامـى كه غيبت مسلمانـى را نكرده باشد ـ همـواره در عبادت است , اگر چه در رختخواب خود باشد.

11ـ فضيلت رمضان

شهر رمضان شهر الله عزوجل و هـو شهر يضاعف فيه الحسنات و يمحـو فيه السيئات و هو شهر البـركه و هو شهر الانابه و هو شهر التـوبه وهو شهر المغفـره و هـو شهر العتق من النار والفوزبالجنه,الا فاجتنبـوا فيه كل حرام و اكثروا فيه مـن تلاوه القران ...(12)
ماه رمضان ماه خداوند عزيز و جليل است ,و آن ماهـى است كه درآن نيكيهادوچندان و بديها محو مى شود, ماه بركت و ماه بازگشت به خدا و تـوبه ازگنـاه و مـاه آمـرزش و مـاه آزادى از آتـش دوزخ و كـاميـابى به بهشت است. آگاه بـاشيـد در آن ماه از هـرحـرامـى بپـرهيزيـد و قـرآن را زياد بخـوانيـد.

12ـ نشانه اى شكيبا

علامه الصابر فى ثلاث:
اولها ان لايكسل و الثانيه ان لايضجـر, والثالثه ان لايشكـو مـن ربه عزوجل , لانه اذا كسل فقد ضيغ الحق , واذا ضجر لـم يـود الشكر, واذا شكى مـن ربه عزوجل فقد عصاه. (13)
علامت صابر در سه چيزاست:
اول : آن كه كسل نشـود, دوم: آن كه آزرده خاطـرنگردد, سـوم آن كه از خـداونـد عزوجل شكوه نكند, زيرا وقتى كه كسل شـود, حق را ضايع مى كند, وچـون آزرده خاطر گـردد شكـر را به جا نمـىآورد, و چـون از پـروردگارش شكايت كنـد در و واقع او را نافرمانى نموده است.

13ـ بدترين جهنمى

ان اهل النار ليتاذون مـن ريح العالـم التارك لعلمه و ان اشد اهل النار ندامه و حسره رجل دعا عبـدا الـى الله فاستجاب له و قبل منه فاطاع الله فادخله الله الجنه و ادخل الـداعى النار بتركه علمه .(14)
همانا اهل جهنـم از بوى گند عالمى كه به علمش عمل نكرده رنج مى برند, و از اهل دوزخ پشيمانـى و حسرت آن كـس سخت تـر است كه در دنيا بنـده اى را به سـوى خـدا خـوانده و او پذيرفته وخدا اطاعت كرده و خـداوند او را به بهشت در آورده ولـى خـود دعوت كننـده را به سبب عمل نكـردن به علمـش به دوزخ انـداخته است.

14ـ عالمان دنيا طلب

اوحـى الله الـى داود(ع) لاتجعل بينـى و بينك عالما مفتـونا بالدنيا فيصـدك عن طريق محبتى فان اولئك قطاع طرق عبادى المريديـن , ان ادنى ما انا صانع بهم ان انزع حلاوه مناجاتى عن قلوبهم .(15)
خداوند به داود(ع) وحى فرمود كه : ميان مـن وخودت عالـم فريفته دنيا را واسطه قرار مده كه تو را از راه دوستى ام بگرداند, زيراكه آنان , راهزنان بندگان جـوياى مـن اند, همانا كمتر كارى كه با ايشـان كنـم ايـن است كه شيـرينـى منـاجـاتـم رااز دلشـان بـركنم.

15ـ نتيجه يقين

لـو كنتم توقنون بخير الاخره و شرهاكما تـوقنون بالدنيا لاثرتـم طلب الاخره.(16) اگر شما مردم يقين به خير وشـر آخـرت مـى داشتيـد, همان طـور كه يقيـن به دنيا داريـد البته در آن صـورت آخـرت را انتخـاب مـى كـرديـد.

16ـ نخستين پرسشهاى قيامت

لاتزول قـدمـا عبـد يـوم القيمه حتـى يســئل عن اربع:
عن عمره فيما افناه, و عن شبابه فيما ابلاه, و عن ماله مـن اين اكتسبه و فيما انفقه و عن جبنا اهل البيت .(17)
هيچ بنـده اى در روز قيامت قدم از قـدم بـر نمـى دارد تا از ايـن چهار چيزاز او پرسيده شود:
1ـ از عمـرش كه در چه راهـى آن را فـانـى نمـوده ,
2ـ واز جـوانـى اش كه در چه كـارى فـرسـوده اش ســـاخته,
3ـ و از مـالـش كه از كجـابه دست آورده و در چه راهـى صـرف نموده ,
4ـ و از دوستى ما اهل بيت .

17ـ محكم كارى

ولكـن الله يحب عبــدا اذا عمل عملا احكمه .(18)
پيامبـر اكـرم (ص) وقتـى كه بـا دقت قبـر سعد بـن معاذ را پـوشـانـد فـرمـود: مى دانـم كه قبر سرانجام فرو مى ريزد و نظم آن بهم مى خـورد, ولـى خداوند بنده اى را دوست مـى دارد كه چـون به كـارى پـردازد آن را محكـم واستـوار انجـام دهـد.

18ـ مرگ , بيدارى بزرگ

الناس نيام اذا ماتوا انتبهوا.(19)
مـردم در خـواب انـد وقتـى كه بميـرنـد , بيـدا مـى شـونـد.

19ـ ثواب اعمال كارساز

سبعه اسبـاب يكسب للعبـد ثـوابها بعد وفـاته:
رجل غرس نخلا او حفـر بئرا او اجـرى نهرا او بنـى مسجـدا او كتب مصحفا او ورث علمـا او خلف ولـدا صـالحـا يستغفـر له بعد وفـاته.(20)
هفت چيز است كه اگر كسى يكى از آنها را انجام داده باشد, پس از مرگـش پاداش آن هفت چيز به او مى رسد:
1ـ كسـى كه نخلـى را نشـانـده بـاشـد (درخت مثمـرى را غرس كـرده بـاشـد),
2ـ يا چاهى را كنده باشد,
3ـ يانهرى راجارى ساخته باشد,
4ـ يامسجدى را بنا نموده باشد,
5ـ ياقرآنى نوشته باشد,
6ـ يـا علمـى را از خـود بـر جـاى نهاده بـاشـد,
7ـ يا فـرزنـد صـالحـى را باقـى گذاشته بـاشـد كه بـراى او استغفـار نمـايـد.

20ـ سعادتمندان

طـوبـى لمـن منعه عيبه عن عيـوب المـومنيـن مـن اخـوانه طـوبـى لمـن انفق القصـد وبذل الفضل و امسك قـوله عن الفضـول و قبيح الفعل ,(21)
خوشا به حال كسى كه عيبـش او را از عيوب برادران مومنـش باز دارد, خوشا به حال كسـى كه در خرج كردن ميانه روى كند و زياده از خرج راببخشد و از سخنان زائد و زشت خوددارى ورزد.

21ـ دوستى آل محمد

من مات على حب آل محمد مات شهيدا.
الا و مـن مـات علـى حب آل محمـد مـات مغفـورا له.
الا و من مات على حب آل محمد مات تائبا.
الا و مـن مـات علـى حب آل محمـد مـات مـومنـا مستكمل الايمان.
الا ومن مات على بغض آل محمد جاء يوم القيمه مكتـوب بيـن عينيه مايـوس من رحمه الله.
الا و مـن مـات علـى بغض آل محمـد لم يشـم رائحه الجنه.(22)
كســى كه بـا دوستـى آل محمـد (ص) بميـرد شهيـد مـرده است.
آگـاه بـاشيـد كسـى كه بـا دوستـى آل محمـد (ص) بميـرد آمـرزيـده مــرده است.
آگاه باشيـد كسـى كه بـا دوستـى آل محمـد (ص) بميـرد . تـوبه كـار مـرده است. آگاه باشيـد كسـى كه با دوستـى آل محمـد (ص) بميرد , با ايمان كامل مرده است.
آگاه باشيـد كسـى كه با دشمنـى آل محمـد (ص) بميرد , در حالـى به صحراى قيامت مـىآيـد كه بـر پيشـانـى اش نـوشته شـده : نـا اميـد از رحمت خدا.
آگاه باشيد كسـى كه با دشمنـى آل محمد (ص) بميرد, بـوى بهشت به وى نمـى رسـد .

22ـ سزاى زن و مرد همسر آزار

ايما امراه اذت زوجها بلسانها لم يقبل الله منها صرفا و لاعدلا ولاحسنه مـن عملها حتى ترضيه و ان صامت نهارها قامت ليلهاو كانت اول مـن يرد النار و كذلك الرجل اذا كان لها ظالما,(23)
هر زنـى كه شـوهر خـود را با زبان بيازارد خداوند هيچ جبران و عوض و نيكـى از كارش را نمى پذيرد تا او را راضى كند, اگر چه روزش را روزه بگيرد و شبـش را به عبادت بگذراند و چنين زنى اول كسى است كه داخل جهنـم خـواهد شد و همچنيـن است اگر مرد به زنش ستم روا دارد.

23ـ سزاى زن ناسازگار با شوهر

ايما امراه لم تـرفق بزوجها و حملته علـى ما لايقـدر عليه و ما لايطيق لـم تقبل منها حسنه و تلقـى الله و هـو مليها غضبان ,(24)
هرزنـى كه با شـوهر خـود مـدارا ننمايد واو را به كارى وادرا سازد كه قـدرت و طاقت آن را ندارد, از او كارى نيكـى قبـول نمـى شـود ودر روز قيامت , خدا رادر حـالتـى ملاقـات خـواهـدكـرد كه بـر روى خشمگيـن بـاشـد.

24ـ نخستين رسيدگى در قيامت

اول ما يقضى يوم القيمه الدماء.(25)
اوليـن كارى كه در روز قيامت به آن رسيدگـى مى شـود خـونهاى به ناحق ريخته شده است .

25ـ بى رحمى و ترحم

اطلعت ليله اسـرى علـى النار فرايت امراه تعذب فسئلت عنها فقيل انها ربطت هره و لم تطعمها و لـم تسقها و لـم تـدعها تاكل مـن خشـاش الارض حتـى ماتت فعذبها بذلك و اطلعت علـى الجنه فـرايـت امـراه مـومسه يعنــى زانيه فسئلت عنها فقيل انهامرت بكلب يلهث مـن العطـش فارسلت ازارها فى بئر فعصرته فـى حلقه حتـى روى فغفـر الله لها.(26)
در شب مـعراج از دوزخ آگاهـى يـافتـم, زنـى را ديـدم كه درعذاب است, از گناهش سوال كـردم. پاسخ داده شد كـه او گربه اى رامحكـم بست, درحالى كه نه به آن حيوان خـوراكى داده و نه آبى نوشاند و آزادش هم نكرد تا خود در روى زمين چيزى را بـيابـد و بـخـورد و بااين حال ماند تا مرد. خداوند اين زن را به خـاطر آن گناه عذاب كرده است.
و از بهشت آگاهى يافتـم, زن آلـوده امنى را ديدم و از وضعش سـوال كردم. پاسخ داده شد ايـن زن به سگى گذر كرد, در حالى كه از عطش و زبانش را از دهان بيرون آورده بود , او پارچه پيرهنـش را در چاهى فرود برد, پـس آن پارچه را در حلقوم سگ فشرد تا آن حيـوان سيراب شـد خـداوندگناه آن زن را به خاطرايـن كار بخشيد.

26ـ عدم پذيرش اعمال ناخالص

اذا كان يـوم القيمه نادى مناد يسمع اهل الجمع اين الذين كانـوا يعبدون الناس قـومـوا خذوا اجـوركـم ممـن عملتـم له فانـى لااقبل عملا خالطه شـىء مـن الـدنيا واهلها.(27)
چـون روز قيامت فـرا رسـد, نـدا دهنـده اى نـدا دهـد كه همه مـردم مى شنـوند گويد: كجايند آنانكه مردم را مى پرستيدند ؟ (28) برخيزيد و پاداشتان را از كسـى كـــه براى او كار كرديد بگيريد چـون مـن عملـى را كه چيزى از دنيا واهل دنيا با آن مخلوط شده باشد, قبول نمى كنـم .

27ـ دنيا طلبى ,عنصر حبط اعمال

ليجيئن اقـوام يوم القيمه واعمالهم كـجبال تهامه فيـومر بهم الى النار قالـوا يا رسول الله مصلين ؟ قال نعم يصلون و يصومون وياخذون هنا مـن الليل فاذا عرض لهم شـىء مـن الـدنيا و ثبـوا عيله.(29)
در روز قيامت گروهـى را بـراى محاسبه مــىآورند كه اعمال نيك آنان ماننـد كـوههاى تهامه بر روى هـم انباشته است امـا فرمان مى رسد كه به آتـش برده شوند صـحـابـه گفتند : يـا رسول الله آيـا اينان نماز مى خواندند؟ فرمـود: بلى نماز مى خـواندند و روزه مى گرفتند و قسمتى از شب را در عبـادت بــه سـر مى بردند اما هميـن كه چيزى از دنيا به آنها عرضه مى شد, پرش و جهش مى كردند تا خود را به آن برسانند.

28ـ با هر كه اى با اوستى

المرء مع من احب (30)
آدمـى ( در قيـامت ) بـاكســى است كه او را دوست دارد.

29ـ دوستى اهل بيت

مـن سره ان يحيى حياتى و يمـوت مماتـى و يسكـن جنه عدن غرسهاربـى فليـوال عليا من بعدى و ليوال وليه و ليقتد بالائمه من بعدى فانهم عترتى و خلقوا مـن طينتى رزقوا فهما و علما و ويل للمكذبين بفضلهم مـن امتى القاطعيـن فيهم ضلتى لا انا لهم الله شفاعتى .(31)
هر كس دوست داشته باشد كه چون من زندگى كند وچون مـن بميرد و در باغ بهشتى كه پروردگارم پرورده جاى بگيرد. بايد بعد از من على را, و دوست او را دوست بدارد و به پيشوايان بعد از من اقتدا كند كه آنان عترت مـن هستند و از طينتم آفريده شـده اند و از درك و دانـش برخـوددار گرديـده انـد و واى بر آن گروه از امت مـن كه برترى آنان راانكار كنند و پيوندشان را با مـن قطع نمايند كه خداوند شفاعت مرا شامل حال آنان نخواهد كرد.

30ـ ولايت على (ع) شرط قبولى اعمال

فـو الذى بعثنى بالحق نبيا لو جاء احدكـم يوم القيامه باعمال كامثال الجبال و لـم يجـىء بـولايه علـى بـن ابيطـالب لاكبه الله عزوجل فـى النـار .(32) سـوگنـد به خـدايـى كه مرا به حق بـرانگيخته اگر يكـى از شما در روز قيامت با اعمالى هماننـد كـوهها بيايد. اما فاقـد ولايت وقبـول حاكميت علـى بـن ابيطالب بـاشـد, خـداونـد او را به رو در آتـش افكنـد.

31ـ پاداش مريض

اذا مـرض المسلـم كتب الله له كاحسـن ما كـان يعمل فـى صحته و تسـاقطت ذنـوبه كمايتساقط ورق الشجر.(33)
وقتى كه مسلمان, بيمار شـود, خـداوند هماننـد بهتريـن حسناتـى كه در حال سلامت انجام مى داده در نامه عملـش مى نـويسد و گناهانـش همچـون برگ درخت فرو مى ريزد.

32ـ مسئوليت مسلمانى

من اصبح لايهتـم بامور المسلمين فليـس منهم و مـن سمع رجلا ينادى يا للمسلميـن فلم يجبه فليس بمسلم .(34)
هر كه صبح كند و به امور مسلميـن همت نگمارد , از آنهانيست ;و هركـس بشنود كه شخصـى فرياد مـى زنـد: (( اى مسلمانها به فريادم برسيد)) ولـى جـوابـش نگـويد, مسلمان نيست.

33ـ پيوستگى ايرانيان با اهل بيت عليهم السلام

قالت الرسول من الفرس لرسول الله (ص) الى من نحـن يا رسول الله؟ قال انتم منا و الينا اهل البيت.(35)
فرستادگان باذان, پادشاه يمـن, تحت الحمايه ايران كه اصالتا ايرانى بـودند به حضور پيامبر اكرم(ص) آمدند و گفتند: اى رسـول خدا: سرانجام ما فارسيان به نزد چه كسى خواهد بود؟
حضرت فرمـود: شما فارسيان از ما هستيـد و سرانجامتان به سـوى ما و خانـدان ما خواهد بود.
قال ابـن هشام: فبلغنى عن الزهرى انه قال: فمـن ثـم قال رسول الله: سلمان منا اهل البيت .
ابـن هشام از قول زهرى گويد: و از همين جا بود كه پيامبر فرمود: سلمان از اهل بيت ماست.

34ـ خيانت بزرگ

من تقدم على المسلمين و هو يرى ان فيهم مـن هو افضل منه فقد خان الله و رسوله و المسلمين .(36)
كسى كه بر مسلمانان پيشـى گيرد, در حالـى كه مى داند در ميان آنها كسـى افضل و بهتر از او وجـود دارد, چنيـن كسى به خدا و رسولـش و همه مسلمانان خيانت كرده است.

35ـ ارزش هدايت

لان يهدى الله بك رجلا واحـدا خيـر لك ممـا طلعت عليه الشمس .(37)
پيـامبـر اكـرم (ص) خطـاب به حضـرت علـى (ع) فـرمــود: هدايت نمـودن خداوند فردى را به وسيله تو از آنچه آفتاب بر آن بتابد براى تـو بهتر و ارزنده تر است.

36ـ مردمان آخرالزمان

ياتـى على الناس زمان تخبث فيه سرائرهـم و تحسـن فيه علانيتهم طمعا مـن الدنيا, لايريدون به ما عنـد ربهم, يكـون دينهم ريـاء لايخالطهم خـوف, يعمهم الله بعقاب فيـدعونه دعاء الغريق فلا يستجيب لهم .(38)
زمانى بر مردم فرا مـى رسد كه براى طمع در دنيا, باطنشان پليد و ظاهرشان زيبا باشـد, علاقه اى به آنچه نزد پروردگارشان است نشان ندهند, ديـن آنها ريا شـود و خـوفـى (از خـدا) در دلشان آميخته نشـود, خـداونـد همه آنها را به عذاب سختـى گـرفتار كند, پـس مانند دعاىشخص غريق دعا كنند, ولـى دعايشان را اجابت نكند.!

37ـ راستگو ترين صحابه

مـااظلت الخضـراء و لااقلت الغبـراء مـن ذى لهجه اصـدق مـن ابــى ذر.(39)
آسمان سايه نينداخته و زميـن در بر نگرفته , صاحب سخنى راستگوتر از ابوذر را.

38ـ پرسش از عالمان و همنشينى بافقيران

سـائلـوا العلمـاء و خـاطبـوا الحكماء و جـالسـوا الفقـراء.(40)
از دانشمنـدان بپـرسيـد و با فـرزانگان سخـن بگـوييـد و با فقيـران بنشينيـد.

39ـ دستبوسى نه

هذا تفعله الاعاجـم بملـوكها و لست بملك انمـا انـا رجل منكـم.(41)
مردى خواست تا بر دست رسـول خـدا (ص) بـوسه زنـد, پيامبر دست خـود را كشيـد و فرمود: ايـن كارى است كه عجمها با پادشاهان خـود مى كنند و من شاه نيستـم, مـن مردى از خودتان هستم .

40ـ مهربانى با همنوعان

ما آمن بـى مـن بات شبعان و جاره جائع و ما مـن اهل قـريه يبيت و فيهم جائع لا ينظر الله اليهم يوم القيمه.(42)
به مـن ايمان نياورده كسـى كه سير بخـوابـد و همسايه اش گرسنه باشـد, و اهل يك آبادى كه شب را بگذرانند و در ميان ايشان گرسنه اى باشد, خـداوند در روز قيامت به آنها نظر رحمت نيفكند.

ــــــــــــــــــ پی نوشت: ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1 ـ اصول كافى , ج 1, ص 42.
2 ـ صحيح مسلـم , ص 4ص 1972, كتاب فضائل الصحابه , حـديث 230, و همان , ج 2, ص 417 چاپ بولاق,
3 ـ سوره جمعه , آيه 3.
4 ـ صحيح مسلم , ج 4, ص 1972, كتـاب فضـائل الصحابه.
5 ـ خصـال صـدوق , بـاب اربعه , ص 215, حـديث 1.
6 ـ بحار الانوار ج 2, ص 174.
7 ـ ثواب الاعمال ص 381.
8 ـ تحف العقول . ص21.
9 ـ اصول كافى , ج 1, ص 37.
10 ـ اصول كافى, ج 1, ص 54.
11 ـ تهذيب الاحكام , ج 4, ص 190.
12 ـ بحار الانوار, ج 96, ص 340.
13ـ همان , ج 71, ص 86.
14ـ اصول كافى, ج 1, ص 55.
15ـ همان , ج 1ص 58.
16ـ تنبيه الخـواطـر و نزهه النواظر(معروف به مجمـــوعه ورام ) , ج 1, ص 134.
17ـ خصـال صـدوق ص 253, و مشكـاه الانـوار , ص 171.
18ـ امالى صدوق , ص 231.
19ـ لئالى الاخبار, ص 386.
20ـ محموعه ورام , ج 2,ص 110.
21ـ روضه كافى , ص 248.
22ـ تفسير كشاف زمخشرى, ج 3,ص 467.
23ـ امالى شيخ صدوق , ص 257.
24ـ همان , ص 285.
25ـ سفينه البحـار, ماده قتل , ج 2, ص 407.
26ـ جواهر الكلام , ج 31, ص 359.
27ـ مشكات الانوار, ص 312.
28ـ يعنـى بـراى چشـم مـردم وخـوشـاينـد آنـان كـار مـى كـرده انـد.
29ـ لئالى الاخبار ,ص 465.
30ـ سفينه البحار ماده حبيب , ص 201.
31ـ حليه الاولياء, ج 1, ص 86.
32ـ امالى شيخ طوسى, ج 1,ص 314.
33ـ مكارم الاخلاق, ص 195.
34ـ اصول كافى, ج 3, ص 293.
35ـ سيره ابن هشام, ج 1,ص 72.
36ـ الغدير, ج 8, ص 291.
37ـ شـرح نهج البلاغه ابـن ابـى احـديـد, ج 1,ص 342.
38ـ اصول كافى, ج 3,ص 404.
39ـ الغديـر, ج 8,ص 97, و شـرح نهج البلاغه ابـن ابـى الحـديد, ج 2,ص 354.
40ـ تحف العقول , ص 41.
41ـ خيانت در گزارش تاريخ, ج 3,ص 271.
42ـ اصول كافى, ج 4,ص 493.

---

برگرفته شده از كتاب سيره وسخنان پيشوايان - تاليف محمدعلى كوشا