استاذنا

حضرت استاد با اشاره به سابقه تاريخ درباره حكام اموي و عباسي و رجوع آنان به اهل بيت _{(عليهم السلام)} براي پس دادن «فدك» و به قول خودشان اتمام دعوا، ابرازداشتند:

اولاً، اهل بيت _{(عليهم السلام)} اين امر را قبول نداشتند و ثانياً، در صورت اصرار حكام، حدود فدك را حد حاكميت اسلام اعلام مي‌كردند؛ بنابراين، فدك مشير به امامت و حاكميت اهل بيت _{(عليهم السلام)} است.

وی به كتاب‌هاي گرانقدري مانند «جواهر الكلام» اشاره و در زمينه توجه به فقه اهل بيت _{(عليهم السلام)}، بحث امامت را بسيار مهم عنوان و خاطر نشان كردند: افرادي كه مي‌خواهند از راه امامت دفاع كنند، بايد خود را نسبت به علوم و دانش‌هاي لازم، مسلح نمايند.

ایشان تأكيد كردند: امروز در مقطع حساسي هستيم و به همين جهت بايد مراقب باشيم كه گفتار و كردارمان به گونه‌اي باشد كه به خوبي از بحث امامت دفاع نماييم تا دشمن نتواند در اين زمينه سوء استفاده كند.

وي با بيان اين كه روش علماي شيعه در دفاع از امامت بايد مورد مطالعه قرار گيرد، اظهارداشتند: امروزه برخي از منبري‌ها به گونه‌اي عمل مي‌كنند كه روش سلف صالح نيست و شيوه نادرستي محسوب مي‌شود.

ایشان با اشاره به اين نكته كه شيعه از استدلال و برهان قوي‌اي برخوردار است، ابرازداشتند: به همين دليل، اگر نسبت به مطالب ديگران تسلط داشته باشيم و منهج و روش آنان را بدانيم، مي‌توانيم به خوبي از امامت دفاع كنيم و مطالب خود را بيان نماييم.

وي با اشاره مختصر به بحثي كه با يكي از علماي سني در مالزي داشته اند، به شبهه تحريف قرآن اشاره كردند و فرمودند: اولاً اين امر يك تهمت نسبت به تشيع مي‌باشد و ثانياً با توجه به اين كه نظريه كبار علماء و مشاهير فقهاء هر مذهب منعكس كنندۀ عقائد آن مذهب است، كبار علماء و مشاهير فقهاء شيعه نه تنها معقتد به تحريف قرآن نيستند، بلكه عقيدۀ تحريف به قرآن را مضر بر معجزه پيغمبر _{(صلي الله عليه و آله و سلم)} مي‌دانند.